Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2012

συλλαμβάνεσαι



Ήμουν παιδί και γέρασα να ακούω ξόρκια και ευχές και η Ελλάδα μπάχαλο.
Και τώρα ο τρελός στις μάντρες των νεκροταφείων τριγυρνώ και με τους προγόνους μου συνομιλώ, φεύγει το  δώδεκα σιμώνει το δεκατρία, οι τάφοι φωτίζουν  και η στέντορα φωνή σαν αστραπή θαμπώνει τα μάτια μου. – Αυτό που ζείτε  σήμερα είναι το προμελετημένο έγκλημα, που θα το προπαγανδίζουν  οι δημοσιογράφοι, λιβελογράφοι για να διαμορφώνουν συνειδήσεις.
Η εξαθλίωση των λαών και η ανάγκη για τον επιούσιο θα σας μεταβάλει σε ταπεινούς υπηρέτες.
 Σηκωθείτε από τους καναπέδες και ανατρέψτε τους σύγχρονους δικτάτορες εμείς γυμνή πολεμούσαμε για να είστε εσείς ελεύθεροι και εμείς από εδώ καθώς ανάσκελα μας βάλατε να καμαρώνουμε την ελευθερία σας, μην μας απογοητεύεται.      
-Αλτ! συλλαμβάνεσαι για κατάληψη νεκροταφείου, συναναστροφή και προσπάθεια μύησης των νεκρών.  

1 σχόλιο:

  1. ΜΙΑ ΠΕΤΡΟΒΟΥΛΙΑ
    Μια πετροβολιά η θάλασσα απ’ τη ξηρά
    Μια ανάσα το φιλί σου απ’ την αγωνία του θανάτου
    Το γνέψιμο σου χαραυγή και το χαμόγελό σου ανατολή
    Κι εγώ αγέρας βορινός με’ στο λαγούμι της σιωπής σου
    δέρνομε σε μια πετροβολιά απόσταση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή